Πίνακας Περιεχομένου
Μπορεί να έχετε ακούσει το γνωστό επιτραπέζιο παιχνίδι ρολών Dungeon & Dragons (D&D ή DnD) ίσως, όμως, να μην γνωρίζετε ότι υπάρχουν επαγγελματίες διοργανωτές γνωστοί ως δάσκαλοι / καθοδηγητές της φανταστικής ιστορίας τους, οι DM‘s (Dungeon Masters). Ο Ευάγγελος Ουσουλτζόγλου, γνωστός με το ψευδώνυμο “The Paramythist” (= ο Παραμυθιστής) μας δίνει μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης και μας μυεί στα μυστικά διοργάνωσης συνεδρίας παιχνιδιού ρολών D&D στη Θεσσαλονική.
Πώς μπήκες για πρώτη φορά στο Dungeon and Dragons και τι σε ενέπνευσε να γίνεις Dungeon Master;
“Η πρώτη μου επαφή με το χώρο ήταν μέσω των βιντεοπαιχνιδιών, όπου έχουν υπάρξει πολλοί τίτλοι που έχουν εμπνευστεί από αυτό σε διάφορους βαθμούς.
Η πρώτη φορά που έπαιξα όντως DND ήταν σαν φοιτητής με την παρέα μου στην πόλη της καταγωγής μου (Βέροια) κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών, όπου ένας φίλος έχοντας παίξει στην πόλη που σπούδαζε, το πρότεινε και σε εμάς.
Έχοντας πάρει λοιπόν μια γεύση από το παιχνίδι είχα την επιθυμία να παίξω περισσότερο, όμως ο προηγούμενος DM δεν ήθελε πια τον τίτλο, έτσι για να συνεχίστει το παιχνίδι μας προτάθηκα να αναπληρώσω εγώ.”
Ποια πιστεύεις ότι είναι τα βασικά γνωρίσματα που καθιστούν επιτυχημένο έναν DM;
“Ένας επιτυχημένος Dungeon Master χρειάζεται να είναι δημιουργικός, γρήγορος, αποφασιστικός και επαρκώς προετοιμασμένος για παν ενδεχόμενο. Κάθε μία από αυτές τις απαιτήσεις μπορεί να φαίνεται δύσκολη πόσο μάλλον να τις πληροί κανείς ταυτόχρονα, είναι αυτό όμως που κάνει ένα Dungeon Master πραγματικά Master. Με όλες αυτές τις δεξιότητες σκοπός ενός DM είναι να θέσει στους παίκτες προκλήσεις.
Προκλήσεις οι οποίες θα είναι κάθε είδους, όπως γρίφοι, μάχες, μυστήρια, επιβίωση, λογοπαίγνια, κυνηγητά, λαβύρινθοι, κοινωνικά δρώμενα, καταστροφές και ο,τι μπορεί κανείς (ο DM) να φανταστεί!”
Μπορείς να μοιραστείς μια αξέχαστη στιγμή ή ιστορία από μια από τις καμπάνιες σου DND που πιστεύεις αναδεικνύει τις δημιουργικές σου δεξιότητες αφήγησης ή αυτοσχεδιασμού;
“Οι στιγμές θα έλεγε κανείς ο,τι είναι αμέτρητες καθώς κάθε παίκτης που έχει περάσει από τα τραπέζια του παιχνιδιού θα έχει τις δικές του να μοιραστεί.
Προσωπικά αξέχαστες μπορώ να πω πώς μου έχουν μείνει οι στιγμές που είχαν μεγάλη συναισθηματική φόρτιση εντός και εκτός παιχνιδιού. Μία χαρακτηριστική στιγμή ήταν από τον πρώτο καιρό που είχα ξεκινήσει όπου από το συνδυασμό της μουσικής, των κεριών (ναι, χρησιμοποιώ αρωματικά κεριά), της περιγραφής και της κορύφωσης της αφήγησης είχε προκληθεί φόβος στους παίκτες. Οι χαρακτήρες βρίσκονταν στην κορυφή ενός πανύψηλου βουνού ενώ τους περικύκλωνε πράσινη ομίχλη με μαύρους κεραυνούς να πέφτουν παντού γύρω τους και σάτυρους να τους επιτίθενται παίζοντας τις λύρες και τα φλάουτα τους!!”
Πώς προσεγγίζεις την οικοδόμηση κόσμου στις καμπάνιες σου και ποια στοιχεία θεωρείς απαραίτητα για τη δημιουργία ενός πλούσιου και καθηλωτικού περιβάλλοντος παιχνιδιού D&D;
“Αρχικό και κύριο κομμάτι είναι η κλίμακα στην οποία θα πραγματοποιηθεί η καμπάνια, κυριολεκτικά σε τι έκταση. Από εκεί και στο εξης θέτονται κάποιες σταθερές ανά περίπτωση, π.χ. ο κόσμος έχει μαγεία; υπάρχουν τέρατα κάτω από τα κρεβάτια των παιδιών; υπάρχει άκρη του κόσμου; ποιες φυλές υπάρχουν; Αυτές και άλλες είναι ερωτήσεις που θέτω στον εαυτό μου πριν τη δημιουργία της καμπάνιας ώστε να υπάρχει απάντηση για την αναπόφευκτη στιγμή που θα ρωτήσει, και με το δίκιο του, ο παίκτης.
Πάνω σε αυτό το υπόβαθρο μπαίνουν οι λεπτομέρειες όπως τα μπαχαρικά και τα καρυκεύματα στο φαγητό. Εφόσον όλα θα λάβουν χώρα σε αυτόν τον κόσμο, για να είναι ενδιαφέροντα θα πρέπει και ο κόσμος από μέρους του να είναι “γόνιμος” και κάτω από κάθε “πέτρα” να έχει μια ιστορία που θα στιγματίσει το παιχνιδι.”
Ως DM / καθοδηγητής, πώς εξισορροπείς την ανάγκη για μια δομημένη αφήγηση με το απρόβλεπτο των επιλογών και των ενεργειών των παικτών κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας;
“Κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας το μόνο βέβαιο είναι η αβεβαιότητα, έτσι για να υπάρξει ισορροπία προτιμώ να αφήνω εσκεμμένα κομμάτια της ιστορίας χαλαρά δομημένα ώστε να έχω τη δυνατότητα να τα προσαρμόσω όπως χρειάζεται. Η άκαμπτη αφήγηση (rail-roading) είναι κάτι που αποφεύγω. Δίνω μεγάλη σημασία στις επιλογές των παικτών καθώς και αυτοί είναι μέρος της αφήγησης και έχουν την δυνατότητα να την επηρεάζουν. Φτιάχνοντας ένα καλά σχεδιασμένο πλαίσιο αφήγησης δίνεται η ευχάριστη ελευθερία στους παίκτες να περιπλανηθούν χωρίς να βάλεται η ακεραιότητα ή η υγιής συνέχιση της αφήγησης”.
Ποιες τεχνικές ή στρατηγικές χρησιμοποιείς για να κρατάς τους παίκτες σου αφοσιωμένους ώστε να επενδύουν στην ιστορία και τους χαρακτήρες τους;
“Κάθε παίκτης έχει τις δικές του προσδοκίες από το τραπέζι οπότε αντίστοιχα επιστρατεύονται και πολλαπλές στρατηγικές συνήθως ταυτόχρονα. Λαμπερά παντοδύναμα αντικείμενα, σύνθετες πλοκές, γιγάντιες απειλές, καινούριες φιλίες, όλα αυτά είναι εμπειρίες που θα βιώσει ο παίκτης μέσα στο παιχνίδι. Μια τεχνική που δεν έχει αποτύχει ποτέ είναι να “μεταμορφώνω” κάτι που είναι αληθινό (ως εμπειρία) σε κάτι φανταστικό, μέσα στο παιχνίδι, και ευτυχώς η ζωή είναι αστείρευτη από βιώματα και εμπειρίες και μου δίνεται η ευκαιρία να διαλέξω τα καλύτερα από αυτά και να τα προσφέρω στους παίκτες μου σε αντιστοιχία με τις καλύτερες ζαριές τους.”
Πώς χειρίζεσαι τις συγκρούσεις που μπορεί να προκύψουν μεταξύ των παικτών κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού και ποια βήματα κάνεις για να διατηρήσεις μια θετική και συνεργατική ατμόσφαιρα παιχνιδιού;
“Στην πραγματικότητα το παιχνίδι δεν είναι απαραίτητα συνεργατικό, ωστόσο οι περισσότεροι παίκτες το προτιμούν. Σε περιπτώσεις όπου υπάρχουν συγκρούσεις που δεν είναι θεμιτές ανάμεσα σε παίκτες αρχικά ψάχνω να βρω την αιτία, αν είναι κάτι εντός του παιχνιδιού είναι διαχειρίσιμο, αν όμως πηγάζει εκτός του παιχνιδιού είναι μεγαλύτερο πρόβλημα.
Συχνά η ευκολότερη λύση είναι η αλλαγή των συνθηκών ώστε να μην υπάρχει πια διαμάχη για κάτι συγκεκριμένο ή το αίτιο να αξιοποιηθεί ως εκκινητικός μηχανισμός για κάτι καλύτερο, εφόσον τόσο τους προκαλεί ας τους προκαλεί για κάτι καλό. Από τις καλύτερες πλοκές έχουν ξεκινήσει από διενέξεις για το ποιος έχει δίκιο και στην συνέχεια την περιπέτεια για την ανακάλυψη εν τέλει της αλήθειας.”
Μπορείς να συζητήσεις την προσέγγισή σου στη διοργάνωση και την εξισορρόπηση των συναντήσεων για να παρέχεις μια προκλητική αλλά και ευχάριστη εμπειρία στους παίκτες σου;
“Κύριο χαρακτηριστικό μια συνάντησης κατά τη γνώμη μου είναι ο σκοπός που έχει. Προσωπικά έχω διοργανώσει συναντήσεις που ο μόνος σκοπός τους ήταν να καταναλώθουν οι μαχητικοί πόροι των παικτών ώστε η επόμενη συνάντηση να είναι πιο απαιτητική. Άλλες συναντήσεις έχουν σκοπό την “ενημέρωση” των παικτών για το τι θα βρεθεί μπροστά τους εφόσον συνεχίσουν.
Ως DM “έχω το καρπούζι, έχω και το μαχαίρι” δηλαδή την απόλυτη διαχείριση της ιστορίας του παιχνιδιού και προσαρμόζω την εκάστοτε συνάντηση στο σκοπό της. Μία ενημερωτική συνάντηση δεν είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη ως προς τη πλοκή της, χωρίς βέβαια να το γνωρίζουν οι παίκτες από πριν αυτό. Ο απώτερος σκοπός είναι η επιτυχία του ίδιου του παιχνιδιού DnD γι’ αυτό αποφεύγω να “ρίχνω” ψυχολογικά τους παίκτες κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε συνάντησης καθώς με αυτόν τον τρόπο, έστω και για την συνάντηση, πρακτικά βγαίνουν από το παιχνίδι. Οι συναντήσεις μου είναι πάντα ‘επικίνδυνες’, αν δεν πετύχουν οι παίκτες το σκοπό τους (τον κακό φανταστικό χαρακτήρα), θα τους πετύχει εκείνος.”
Πως σου φαίνεται το κοινό της Θεσσαλονίκης και θα ήσουν ανοιχτός σε συνεργασίες με άλλους dungeon masters για την διοργάνωση events γύρω από το παιχνίδι;
“Το κοινό της θεσσαλονίκης έχει υπάρξει μια πολύ καλή συντροφιά για μένα, έχω βρει και μου έχουν προσφερθεί από ορισμένους πολλοί καλές εμπειρίες. Άνθρωποι από διάφορα κοινωνικά υπόβαθρα, ακόμα και από το εξωτερικό, άνθρωποι που διαφορετικά δεν θα είχα κανένα πάρε δώσε, μέσω του παραμυθιού γνωριστήκαμε και ζήσαμε στιγμές αξέχαστες με γέλια και λύπες που μπορεί να ήταν με χαρτί μολύβι ή στις οθόνες μας, ήταν όμως αληθινές με το δικό τους τρόπο.”
Μπορείτε να συνδεθείτε με τον DM Paramythist μέσω των ακόλουθων συνδέσμων: